VANRAM A HLA LO
A sam chu a nu chuan mawi deuhin a tawnsak a, a kawr zinga a duh ber mai chu a ha a. Chu kawr a duhna em em pawh a suihna a awm vang a ni.
Phur takin a insiam a, vawiin chu an sikulah ‘Pate ni’ (Daddy’s Day) an hmang dawn a, hei vang hian a phur em em mai a.
Kal hlan a nghahhlelh viau laiin a nu chuan kal lo mai se a duh viau thung a. Pa hruai tur a nei si lo a, naupang dangte chuan an hrethiam ve dawn si lo a, an hmuhsita an nuihzat a hlau a ni.
Mahse, chu hmeichhe naupang chuan kal a tum nghet tlat mai a. Mi ngaihdan tur kha a ngaipawimawh duh lo, a hun a thlen chuan a sawi tur a hre lawk vek tlat.
Heti tak hian inringtawk mahse a nu chu hlauhthawnna hlirin a la khat thung a. Hetiang hun a hmachhawn tur hi a huphurhpui em mai a, sikula kal ve lo mai tur chuan a ti leh a, mahse a hlawhchham chiang hle.
A fanu chu sikul lam pan chuan a liam ta a, a sikul kalpuite hnena a pa, hmuh theih loh, rawn be ngai lo chanchin sawi hun chu a nghakhlel tawh em em mai a.
An sikul a thleng a, naupang dangte chu an pate chuan an kalpui hlawm a, thutthlengah chuan an lo thu thup mai a. Naupangho lah chuan nuam an ti a, an phawklek tlang hlawm hle a.
Hun an hmang tan a, zirtirtute chuan naupang chu pakhat te tein an kochhuak a, an pate chu midang hnenah an hmelhriattir a, chumi zawh chuan an pate chanchin an sawi zui zel a.
Naupangho chu a indawtin an rawn ko zel a, phur takin an pate chanchin chu an rawn sawi zel a. A tawpah zirtirtute chuan chu hmeichhe naupang chu an rawn ko ve ta a. A thiante leh an chhungte chuan an en thap mai a. A pa chu an zawng ruai hlawm a.
“Khawiahnge a pa hi a awm ve a?” mipa naupang pakhat hian a rawn ti lang lang a.
Naupang dang pakhat chuan, “A nei ve lo aniang,” a lo ti vat a.
Tlarhnung atang chuan pa pakhat hian ring deuhin, “A pa hi a laktlak vak loh aniang. Mahni fanute tawiawm nachang pawh hre hlei lo,” a lo ti ve leh bawk a.
Chutianga an tawng vel chu hre vek mahse eng vakah a ngai duh miah lo a, dawhsan lam chu nui sang chung hian a pan phei a, a thiante chu a nuih ver ver mai a.
Dawhsanah chuan a ding a, a kut chu hnunglamah a suih a, mipui chuti zat hmaah chuan ding mahse huphurhna a nei hauh lo a. A insiamrem zawh chuan muangchangin a rawn tawngchhuak ta a.
“Vawiinah ka pa a rawn tel ve thei lo a, mi tam takin a awmna in ngaihven hle tih pawh ka hria a. A rawn tel ve theih loh chhan chu a awmna a hlat em vang a ni a. Ka bula awma, helaia rawn tel ve pawh a chak em em tih ka hria,” a ti phawt a.
“Amah chu hmu lo mah ula, ka pa chanchin hi hrilh ve hrim hrim che u ka duh a. Eng ang takin nge min hmangaih tih hi in hriat ve ka duh a ni.”
“Ka pa hian thawnthu min hrilh te hi nuam a ti em em a, thirsakawr chuan dan te min zirtir a. Rose par sen mawi tak min pe thin a, lehkhachaih chaih dan te min zirtir thin.”
“Ei tur tui tak tak te min leisak thin a, vur te kan eidun thin a. Tunah hian ka pa chu hmu thei lo mah ula, in hmaah hian keimah chauhin ka ding hauh lo ania. Ka pa chu hmun hla takah awm mahse ka kiangah a awm reng thin tih ka hria, amahin min hrilh tawh tlat. Ka thinlungah hian kumkhuain ka pa chu a awm reng ang.”
Chumi a sawi zawh rual chuan a kut te tak te chu a la chho a, a awm zawnah chuan a dah a. A kawr duh ber chhanah chuan a thin phu dup dup chu a hre thei a.
Mipui hnunga ngawi renga ding, a nu mittui chu a far zung zung mai a. A fanu chu chhuang takin a en ngawih ngawih a, a kum phu loin a kamchhuak chu ropui a ti hle mai a.
Hmeichhe naupang chuan a kut chu a la thla leh a, mipui lam chu a en ran mai a. Zawi deuh sap hian thu a sawi zawm leh nghal a.
“Ka pa hi ka hmangaih em em a, ka tan chuan arsi eng ber a ni a. Theih se chuan tunah hian ka bulah a rawn ding ngei ang a, mahse vanram chu hmun hla taka awm a ni si a.”
“A chang chuan ka maimitchhing a, ka bulah hian a awm ve niin ka hre thin,” tih pahin a maimitchhing nghal a, a mitthlaah chuan a bula a pa ding chu a hmu zui a.
A nu chuan a bul vela awmte chu a en a, naupang leh puitlingte pawh chu an lo maimitchhing ve vek tih a hmu a, mak a ti em em mai a.
Chulai hmuna awmte rilruah chuan eng nge awm tih leh eng nge an hmuh tih chu tumah an inhriatpui lo. Thawm chu a reh chiang hle a, tumah han che vel pawh an awm lo.
Chutianga a reh thap lai chuan hmeichhe naupang chuan zawite hian, “Ka pa, ka kiangah i awm tih ka hria e,” a rawn tichhuak a.
A hmaa ringhlel leh nuihzat deuha chu hmeichhe naupang lo thlirtute chuan an rilru an thlak chiang tawh hlawm hle mai a. Rinhlelhna emaw, hmuhsitna emaw a awm tawh reng reng lo. An zavaia an maimitchhin daih hlawm avangin hmeichhe naupang hmaa dawnkan chunga rose par sen lo awm pawh chu tu dah nge tih sawi thei an awm hauh lo.
Chumi nia kalkhawmte chuan vanram chu hmun hla taka awm a lo nih lohzia an hrechhuak thar chiang hle.
A sam chu a nu chuan mawi deuhin a tawnsak a, a kawr zinga a duh ber mai chu a ha a. Chu kawr a duhna em em pawh a suihna a awm vang a ni.
Phur takin a insiam a, vawiin chu an sikulah ‘Pate ni’ (Daddy’s Day) an hmang dawn a, hei vang hian a phur em em mai a.
Kal hlan a nghahhlelh viau laiin a nu chuan kal lo mai se a duh viau thung a. Pa hruai tur a nei si lo a, naupang dangte chuan an hrethiam ve dawn si lo a, an hmuhsita an nuihzat a hlau a ni.
Mahse, chu hmeichhe naupang chuan kal a tum nghet tlat mai a. Mi ngaihdan tur kha a ngaipawimawh duh lo, a hun a thlen chuan a sawi tur a hre lawk vek tlat.
Heti tak hian inringtawk mahse a nu chu hlauhthawnna hlirin a la khat thung a. Hetiang hun a hmachhawn tur hi a huphurhpui em mai a, sikula kal ve lo mai tur chuan a ti leh a, mahse a hlawhchham chiang hle.
A fanu chu sikul lam pan chuan a liam ta a, a sikul kalpuite hnena a pa, hmuh theih loh, rawn be ngai lo chanchin sawi hun chu a nghakhlel tawh em em mai a.
An sikul a thleng a, naupang dangte chu an pate chuan an kalpui hlawm a, thutthlengah chuan an lo thu thup mai a. Naupangho lah chuan nuam an ti a, an phawklek tlang hlawm hle a.
Hun an hmang tan a, zirtirtute chuan naupang chu pakhat te tein an kochhuak a, an pate chu midang hnenah an hmelhriattir a, chumi zawh chuan an pate chanchin an sawi zui zel a.
Naupangho chu a indawtin an rawn ko zel a, phur takin an pate chanchin chu an rawn sawi zel a. A tawpah zirtirtute chuan chu hmeichhe naupang chu an rawn ko ve ta a. A thiante leh an chhungte chuan an en thap mai a. A pa chu an zawng ruai hlawm a.
“Khawiahnge a pa hi a awm ve a?” mipa naupang pakhat hian a rawn ti lang lang a.
Naupang dang pakhat chuan, “A nei ve lo aniang,” a lo ti vat a.
Tlarhnung atang chuan pa pakhat hian ring deuhin, “A pa hi a laktlak vak loh aniang. Mahni fanute tawiawm nachang pawh hre hlei lo,” a lo ti ve leh bawk a.
Chutianga an tawng vel chu hre vek mahse eng vakah a ngai duh miah lo a, dawhsan lam chu nui sang chung hian a pan phei a, a thiante chu a nuih ver ver mai a.
Dawhsanah chuan a ding a, a kut chu hnunglamah a suih a, mipui chuti zat hmaah chuan ding mahse huphurhna a nei hauh lo a. A insiamrem zawh chuan muangchangin a rawn tawngchhuak ta a.
“Vawiinah ka pa a rawn tel ve thei lo a, mi tam takin a awmna in ngaihven hle tih pawh ka hria a. A rawn tel ve theih loh chhan chu a awmna a hlat em vang a ni a. Ka bula awma, helaia rawn tel ve pawh a chak em em tih ka hria,” a ti phawt a.
“Amah chu hmu lo mah ula, ka pa chanchin hi hrilh ve hrim hrim che u ka duh a. Eng ang takin nge min hmangaih tih hi in hriat ve ka duh a ni.”
“Ka pa hian thawnthu min hrilh te hi nuam a ti em em a, thirsakawr chuan dan te min zirtir a. Rose par sen mawi tak min pe thin a, lehkhachaih chaih dan te min zirtir thin.”
“Ei tur tui tak tak te min leisak thin a, vur te kan eidun thin a. Tunah hian ka pa chu hmu thei lo mah ula, in hmaah hian keimah chauhin ka ding hauh lo ania. Ka pa chu hmun hla takah awm mahse ka kiangah a awm reng thin tih ka hria, amahin min hrilh tawh tlat. Ka thinlungah hian kumkhuain ka pa chu a awm reng ang.”
Chumi a sawi zawh rual chuan a kut te tak te chu a la chho a, a awm zawnah chuan a dah a. A kawr duh ber chhanah chuan a thin phu dup dup chu a hre thei a.
Mipui hnunga ngawi renga ding, a nu mittui chu a far zung zung mai a. A fanu chu chhuang takin a en ngawih ngawih a, a kum phu loin a kamchhuak chu ropui a ti hle mai a.
Hmeichhe naupang chuan a kut chu a la thla leh a, mipui lam chu a en ran mai a. Zawi deuh sap hian thu a sawi zawm leh nghal a.
“Ka pa hi ka hmangaih em em a, ka tan chuan arsi eng ber a ni a. Theih se chuan tunah hian ka bulah a rawn ding ngei ang a, mahse vanram chu hmun hla taka awm a ni si a.”
“A chang chuan ka maimitchhing a, ka bulah hian a awm ve niin ka hre thin,” tih pahin a maimitchhing nghal a, a mitthlaah chuan a bula a pa ding chu a hmu zui a.
A nu chuan a bul vela awmte chu a en a, naupang leh puitlingte pawh chu an lo maimitchhing ve vek tih a hmu a, mak a ti em em mai a.
Chulai hmuna awmte rilruah chuan eng nge awm tih leh eng nge an hmuh tih chu tumah an inhriatpui lo. Thawm chu a reh chiang hle a, tumah han che vel pawh an awm lo.
Chutianga a reh thap lai chuan hmeichhe naupang chuan zawite hian, “Ka pa, ka kiangah i awm tih ka hria e,” a rawn tichhuak a.
A hmaa ringhlel leh nuihzat deuha chu hmeichhe naupang lo thlirtute chuan an rilru an thlak chiang tawh hlawm hle mai a. Rinhlelhna emaw, hmuhsitna emaw a awm tawh reng reng lo. An zavaia an maimitchhin daih hlawm avangin hmeichhe naupang hmaa dawnkan chunga rose par sen lo awm pawh chu tu dah nge tih sawi thei an awm hauh lo.
Chumi nia kalkhawmte chuan vanram chu hmun hla taka awm a lo nih lohzia an hrechhuak thar chiang hle.
No comments:
Post a Comment